Dag 8 donderdag 27 juli 2017

Op tijd ons bedje weer uit en ja we zijn echt in Amerika. Zelfs de krant word ons toe geworpen op de kampeerplaats.
Vandaag staat er een langere reis op het programma. We gaan richting Bruce Canyon. De weg er naar toe is niet echt lang maar wel erg leuk. Onderweg komen we nog een soort of camping. Er was een leuk winkeltje bij, heel pittoresk. We waanden ons helemaal bij het kleine huis op de prairie.
We gaan verder met onze richting Panguitch daar hebben we een camping geresveerd. Eerst nog een hapje gegeten onderweg. En een ding is zeker je hoeft geen dorst te lijden, wat een enorme grote bekers iedere keer blijf ik me daar over verbazen.
Eerst maar naar de camping om ons aan te melden gezien dat we niet weten hoe laat we aan komen en hoever het park is nog is.
Onderweg naar het park komen we al langs de Red Canyon. Ik had gelezen dat je via een shuttel busje naar de plek gebracht kon worden. En dat klopte ook. We hadden al een pas gekocht en met die pas kom je bijna in alle parken van Amerika terecht. Niet allemaal er zijn een paar parken die zijn van het volk zelf, daar later meer over.
Dus met de bus naar boven we gaan mee tot het einde. Zo prachtig (ik weet het wordt een cliché) maar echt zo gaaf.
Terwijl we boven waren begon het te regenen dus met de bus weer een stuk naar beneden het bezoekers centrum in. Even rond gelopen en toen verder naar de camper.
Ook. toch nog even gestopt bij de Red Canyon. Daar niet echt lang gebleven gezien het toch al wel weer laat was.
Nog even gezeten en op tijd het bedje in. Heerlijk vanavond hoeft de airco niet aan. Het is ongeveer nog 25 graden terwijl we dagen rond de 40 graden geleefd hebben is dit wel even een verademing, geloof me.